Deyl Karneqi

Bircə itdir ki, sevgisindən başqa heç nə verməyərək yaşayır.

Mənim beş yaşım olanda atam mənə sarıdərili bir it balası aldı.

Sən heç vaxt psixologiya üzrə kitablar oxumamışdın, Tippi.

Bir də, siz özünüz adamlara qarşı maraq göstərməzdən əvvəl adamlar sizə niyə maraq göstərməlidirlər axı? Karandaş götürün və cavabı elə buradaca yazın.

Əgər siz adamlarda özünüz haqda təsəvvür yaratmağa və onları özü­nüz­lə maraqlanmağa məcbur etməyə açıq-aşkar can atırsınızsa, siz heç vaxt sadiq, səmimi dostlara malik olmayacaqsınız. Dostlar, əsl dostlar bu yolla qazanılmırlar.

Napoleon bunu öz üzərində sınamışdı və Jozefina ilə axırıncı görü­şün­də demişdi: “Jozefina, tale məni indiyə qədər yer üzərində yaşamış heç bir insanı olmayan kimi cəzalandırıb. Bununla belə, bu saatda siz – mənim dün­yada bel bağlaya biləcəyim yeganə adamsınız”. Lakin Na­po­leonun ona bel bağlaya biləcəyinə tarixçilər şübhə edirdilər.

Məşhur vyanalı psixoloq, mərhum Alfred Adler “Həyat sizin üçün nə demək olmalıdır” adlı kitabında yazmışdır: “Məhz öz həm­qardaşlarına – insanlara maraq büruzə verməyən individuum həyatda ən

böyük çətinliklərə düçar olur və başqalarını ən böyük ədalətsizliklərə məruz qoyur. Bu cür şəxsiyyətlərin arasından uğursuzlar və müflislər do­ğulur”.

Siz psixologiya üzrə alimlərin bir çox işlərini oxuya bilərsiniz, lakin bizimlə sizin üçün bundan vacib olan müddəaya heç yerdə rast gəlmə­yə­cəksiniz. Mən təkrarı sevmirəm, ancaq Alfred Adlerin irəli sürdüyü müd­dəa öz əhəmiyyətinə görə o qədər möhtəşəmdir ki, onu təkrar etmək istə­yirəm.

“Məhz öz həmqardaşlarına – insanlara maraq büruzə verməyən indi­vi­duum həyatda ən böyük çətinliklərə düçar olur və başqalarını böyük ədalətsizliklərə məruz qoyur. Bu cür şəxsiyyətlərin arasından uğursuzlar və müflislər doğulur”.