Güçlü olmak yıkılmamak değil, yıkıldıkça kalkıp vazgeçmemekmiş.
Sanıyordum ki güçlü olmak; yıkıldığın zaman belli etmemektir.
Üzüldüğün zaman, çabucak atlatmış gibi görünmek, hayata kaldığın yerden devam ettiğini herkese göstermektir.
Güçlü olmak; tam da ne yaşıyorsan onu olanca haliyle yaşamak, kimseden çekinmeden, umursamadan acını, başarısızlığını, hatanı yaşamak ve sonrasında alman gereken ders varsa alıp, tüm gücünle tekrar ayağa kalkmak, tekrar denemek, tekrar aşık olmak, tekrar iş kurmak, tekrar okumak, sıfırdan başlayabilmekmiş.
Hayat bir anda değişebilen ama aynı hızla adapte olamadığımız bir yolculuk.
Bir hayat kaç farklı düzene evet diyebilir?
Bir hayata kaç aşk sığabilir?
Ve kaç kez bedel ödenir?
Onca engel ve hayal kırıklığı varken, peki Eylül bu hayata nasıl tutunabilir?
