Tarihin eski bir sayfasını açıyoruz. Orta çağın cihangirlik ve saltanatla birleşen şaşaalı fakat mazlum kanıyla boyanmış ve mücevherlerle süslenmiş facialar dolu hayatının sayfasını… Günümüz insanlarının zihnini dolduran yeniliklerle şartlanmış dimağlarına buna dair gerçeği yansıtabilirsek onların yararlanacağı bir uyanış sağlayabiliriz. Böylece küçük bir hizmet etmiş olacağız.
Tarihimizden açtığım bu yapraktaki olaylar orta çağda pek gelişmiş ve pek süslü binaları olan bayındır (Sultaniye) şehrinde geçmektedir. Burada (İlhanlılar) sülalesinin son hükümdarı (Ebu Said Han Bahadır) yaşamaktadır. Onların başından geçen olaylardan bahsedilecektir:
Sultan Ebu Said Bağdat Hatun isimli kadına aşıktı.
Bağdat Hatun, güzelliği, aklı ve dirayeti ile Sultanı kendine aşık etmişti. Sultan, Bağdat Hatun hakkında duyduğu şeylerle ona gıyabında âşık olmuştu. Fakat Bağdat Hatun, Hasan El Kebirin zevcesiydi. Sultan, Bağdat Hatunun ondan boşanıp kendisiyle evlenmesini istiyordu. Bağdat Hatunun babası Emir Çoban, Sultanın çocukluğunda onun vasisi ve hükümette onun yerine yetki kullanan birisiydi. Devleti yöneten emirlerden biri konumundaydı. Sultan, Bağdat Hatun ile ilgili niyetini babası Emir Çobana söylemiş, ısrarlı bir şekilde bu talebini tekrar etmişti. Ama Emir Çoban çok erdemli son derecede ahlaklı bir kişiydi. Sultanın bu talebini kesinlikle reddetmişti.
