Nu er zowat iedere week een literaire rel is, zou je bijna gaan denken dat wij Oempa Loempa's niet de hele dag cacaobonen, maar kinderboeken verslinden. Voor de letteren heeft alle opwinding óók een gunstig effect. De verbeelding is kennelijk zo'n groot gevaar voor de ideologen van de ultraconservatieve en ultrawakkere flank, dat ze die willen verbieden en censureren — met de schrijver erbij. Dat maakt de literatuur lekker vitaal en urgent.
Wat is de waarde van kunst en cultuur in een samenleving waarin het steeds vaker gaat over scoren, rapportcijfers en aandacht trekken? Zijn we te sensitief geworden als het gaat om onze bijzonderheden of is die gevoeligheid juist een teken van emancipatie? En welke rol kunnen publieksfilosofen spelen in het gepolariseerde maatschappelijke debat?
Onderstroom is een verkenning van wat er onder de oppervlakte leeft, van hoe mediastormen kunnen ontstaan en hoe je filosofie kunt inzetten om ze te duiden. En het is een ode aan de verbeelding, het speelse plezier van goed kijken, lezen en luisteren.
