Bertrand Russell

insanın başı derde girdiği zaman kendine sorunu çözmek için o an yapabileceği bir şey olup olmadığını sor

sormasını salık vermesi. Eğer varsa, yapm. Eğer yoksa yapacak bir şey bulana dek meseleyi bir kenara bırakın

Hayvanlara bakıyorum da

Ben de hayvanlaşıp onlar gibi yaşayabilirim diyorum, hepsi kendi aleminde, huzur içinde.

Durumlarından sızlanmazlar, kan ter dökmezler,

Karanlıkta gözleri açık oturmuyorlar ve ağlamıyorlar günahlarına,

tanrı'ya olan borçlarını konuşup midemi bulandırmıyorlar, Hepsi hoşnut, hiçbirinin mal hırsıyla gözü dönmüş değil, Ne biri diğerinin önünde diz çöker, ne de binlerce yıl önce yaşamış kendi türünden birinin,

Hiçbiri dünyanın en mutsuzu değildir ya da en saygı değeri.

mutsuzlukların nedenleri, kısmen toplumsal düzende, kısmen de bireysel psikolojide bulunur ki

yavaş yavaş kendime de, kusurlarıma da aldırış etmemeyi öğrendim, dikkatimi dışımda olan şeylere yöneltmeye başladım, örneğin dünya durumuyla, ilgi duyduğum bilimlerle, hoşlandığım kişilerle ilgilenmeye başladım

Günahkâr" demekle, günah işleyen demek istemiyorum: günah, yorumlayışımıza bağlı olarak ya herkes tarafından işlenir ya da hiç kimse işlemez.

Kendini beğenmenin kaynağı genellikle çekingenlik ve sıkılganlıktır; bundan kurtulmanın çaresiyse, kendine saygının artmasıdır.

Ve nerede psikolojik baskı varsa, orada mutluluk yoktur.

insanlarının paradan istediği, gösteriş, ün ve kendisiyle aynı düzeydeki insanları gölgede bırakması için daha fazla para getirmesidir.

Gözlemci bir taşı gözlediğini sandığında, eğer fiziğe inanmak gerekirse, gerçekte taşın, gözlemci olarak, kendisi üzerine yapmış olduğu etkileri gözlemektedir.»