Istorija je izobličavana i zloupotrebljavana radi učvršćivanja stava da uspon Zapada nije samo prirodan i neizbežan, nego je i nastavak onoga što se zbivalo nekada.

Zov Konstantinopolja glasno je odjekivao čitavom Evropom u jedanaestom veku. Dokumenta beleže da su u carskoj prestonici živeli ljudi iz Britanije, Italije, Francuske i Nemačke – kao i iz Kijeva, Skandinavije i Islanda. Trgovci iz Venecije, Pize, Amalfija i Đenove osnivali su kolonije u gradu kako bi kupovali robu i slali je kući.69

Važna mesta nisu bila u Parizu i Londonu, u Nemačkoj i Italiji – nego na Istoku.

novac je potekao iz Evrope u Sjedinjene Države u bujici zlatnih poluga i dužničkih pisama. Rat je Starom svetu doneo bankrotstvo, a Novom svetu bogatstvo. Pokušaj da se od Nemačke naplati ratna šteta (procenjena na vrtoglavo veliku sumu ravnu današnjim stotinama milijardi dolara) bio je očajnički i uzaludan potez za sprečavanje neizbežnog: Veliki rat ostavio je riznice učesnika prazne; pokušavajući da unište jedni druge, uništili su sami sebe.123