bookmate game
es
Hannah Arendt

Poemas

Obavesti me kada knjiga bude dodata
Da biste čitali ovu knjigu otpremite EPUB ili FB2 datoteku na Bookmate. Kako da otpremim knjigu?
  • Sara Uribeje citiraoпре 3 године
    Yo misma,

    también yo bailo.

    Con irónica temeridad

    nada he olvidado:

    conozco el vacío

    y conozco la gravedad.

    Con irónico fulgor

    bailo y bailo.
  • Sandra Uriósteguije citiralaпре 5 година
    [9] A…

    Toma la pesada carga de mis deseos.

    La vida es amplia y no tiene prisa.

    Restan aún muchos países en el mundo

    y abundantes noches al descampado.

    ¿Pues quién conoce la balanza

    de la vida y los pesares?

    Quizá en los días de senectud

    todo esto se dirima.
  • O Hastingsje citiraoпре 2 године
    Ven y habita
    en las oscuras y oblicuas cámaras de mi corazón,
  • O Hastingsje citiraoпре 2 године
    Vente conmigo y quiéreme,
    no pienses en tus miedos.
  • Sandy Jaguarje citiralaпре 2 године
    Llegarán las horas
    en que las viejas heridas,
    esas que olvidamos hace tiempo,
    amenazarán con consumirnos.
  • Daniel Chazarije citiraoпре 2 године
    Con irónica temeridad
    nada he olvidado:
    conozco el vacío
    y conozco la gravedad.
  • Guadalupe Minutti Pérezje citiralaпре 5 година
    Paso los días desorientada.

    Pronuncio palabras sin peso.

    Vivo en una oscuridad sin visión.

    Carezco de timón en la vida.

    Sobre mí se cierne monstruoso,

    como un nuevo pájaro enorme y negro,

    el rostro de la noche.
  • Mónica Díazje citiralaпре 5 година
    [21] CANCIÓN NOCTURNA
    Los días se limitan a ir pasando,
    haciendo que transcurra nuestro tiempo.
    La muda noche nos deparará
    perpetuamente los mismos signos oscuros.
    Siempre tiene la noche que decir lo mismo,
    perseverando en la misma nota.
    Incluso después de habernos atrevido a cosas nuevas
    lo único que ella seguirá mostrando de continuo es lo que ya éramos.
    La mañana tienta ruidosa e ignota
    y rompiendo la oscura mirada muda
    nos lleva de regreso, con sus mil congojas nuevas,
    al colorido día.
    Pero las sombras se quedarán
    para cerrar con recato el día.
    Es entonces cuando nos dejamos arrastrar
    por rápidos ríos a lejanas costas.
    Nuestra patria son las sombras,
    y cuando desfallecemos profundamente
    aguardamos un leve consuelo
    en el oscuro regazo nocturno.
    Teniendo esperanza podemos perdonar
    todo horror y toda congoja.
    Nuestros labios se vuelven más mudos…
    irrumpe el día sin hacer ruido
  • Zakarias Zafraje citiraoпре 5 година
    Aún sin noticia
    de aquellos días
    que, dándose paso unos a otros,
    se consumieron fogosamente
    y nos laceraron:
    la llaga que deja la dicha
    se torna estigma, no cicatriz.
    De ello no quedaría noticia
    si tu decir
    no le brindara permanencia:
    la palabra poetizada
    es sede que ampara y no guarida.
  • dannynicolinije citiraoпре 7 година
    Entonces habrán quedado contados los pasos
    que recorrieron la lejanía y la proximidad.
    Entonces habrá quedado narrada esta vida
    como sueño soñado desde tiempos inmemoriales.
fb2epub
Prevucite i otpustite datoteke (ne više od 5 odjednom)