bookmate game
es
Knjige
Elisa Victoria

Vozdevieja

Tiene nueve años. Su nombre es Marina, pero en el cole la llaman Vozdevieja. Este verano en Sevilla, el primero después de la Expo del 92, es tan largo y tan seco que ella no sabe si llorar o reír. Si quiere que todo cambie o que todo siga igual. Porque aún juega con muñecas Chabel pero ya mira revistas para adultos. Porque su madre está enferma y ella ya se imagina en un convento rodeada de huerfanitas. Porque todo el mundo, también su padre, insiste en desaparecer. Porque su mejor amiga es su abuela, quien le guisa, la peina, se deja cortar esas uñas como alacranes, le cuenta su amor por Felipe González, le dice tranquila, le enseña nuevos tacos, le cose vestidos de flores. Luego sale y esos vestidos le molestan tanto como si fueran de lija. Y aun así, Marina siempre tiene hambre: de vida, y de filetes empanados.
Una voz única, tierna, lírica y divertidísima. Una primera novela tan inolvidable como la primera vez que te pasa algo importante.
"Hondo y ligero a la vez, una voz tan perversa como candorosa. Una prosa única. Inolvidable."
Elvira Lindo
238 štampanih stranica
Vlasnik autorskih prava
Bookwire
Prvi put objavljeno
2020
Godina izdavanja
2020
Da li već pročitali? Kakvo je vaše mišljenje?
👍👎

Utisci

  • Mariza Rodriguezje podelio/la utisakпре 4 године
    👍Vredna čitanja
    🐼Lagano štivo

    Es una narración muy bonita y entrañable

  • Inésje podelio/la utisakпре 8 месеци
    👍Vredna čitanja
    🚀Čita se u jednom dahu

  • Fernanda Briseñoje podelio/la utisakпре 2 године
    👍Vredna čitanja

Citati

  • Marcia alexandra Salvatierra ponteje citiraoпре 4 године
    Una exministra del Partido Perruno dijo que las perritas sin pedigrí

    eran más tontas que las de marca. Blackie no tenía pedigrí, pero sabía una cosa:

    que eso de generalizar y discriminar sí que era una auténtica tontería.
  • Alexis Guerreroje citiraoпре 9 сати
    Es lógico, esta mañana me vieron leyendo en la playa, ahora me ven leyendo durante la cena y encima no paro de darle besos a mi madre en la cara. Odiadme más, me afecta lo mismo. Ahora solo tengo dos metas. La primera es acabar el libro antes de volver a Sevilla. La segunda es encontrar el momento correcto mañana para dar el último masaje, que no se vaya con seis en vez de siete. No creo que cambie nada, pero prefiero que sea así. Los niños pasan cerca de la mesa y me dedican miradas de burla y desprecio a espaldas de los mayores. ¿Cuál es vuestro problema, chicos duros? ¿Demasiado tarde para el peto de Minnie Mouse?
  • Alexis Guerreroje citiraoпре 9 сати
    Para resolver lo de la paleta me llevaron al dentista pero el empaste solo duró unos meses, hasta que mordí una patata frita muy crujiente y se cayó. Como con la ausencia de mi padre, no consigo que este hueco me importe del todo, pero tampoco que me deje de importar.

Na policama za knjige

fb2epub
Prevucite i otpustite datoteke (ne više od 5 odjednom)