«Ik draai me om en wil hem vragen waar hij wil zitten, maar omdat hij vlak achter me loopt, bots ik bijna tegen hem op. Impulsief houd ik mijn handen voor me omhoog om hem soort van af te weren. Sebastiaan zet zijn handen op mijn heupen en houdt me vast. We komen weer in balans en lachen wat, maar hij laat zijn handen staan. Hij buigt zich iets voorover, en kust me. Lang en gepassioneerd. Hij laat zijn handen langs mijn nek en door mijn haar glijden. Ik ruik mijn parfum gemengd met zijn lichaamsgeur. Mijn opgebouwde fantasieën en verlangens maken mijn lichaam warm. Ik voel door zijn jas hoe sterk en jong zijn lichaam is. Hoe warm zijn huid is. Er zit zoveel energie in zijn gretigheid. Zijn seksuele driften beheersen zijn bewegingen. Ik laat hem zijn gang gaan, en op welke snelheid.
We staan nog steeds in het midden van de zaal. Hoewel er niemand anders in de buurt is, voelt het nog steeds verboden om op deze plek met normaal gesproken veel meer mensen intiem te zijn. Het lijkt net alsof we bekeken worden, ook al zijn we alleen. Ondanks de andere omstandigheden blijft een filmzaal zijn ziel behouden.»
Andrea Hansen schrijft erotische korte verhalen.
