Merhaba Söğüt

ikindi güneşinin altında moraran Uludağ’ın tepesine doğru gülümsedi:
“Tohum toprağa şimdi düştü” diye mırıldandı, “Filizlenip büyüyerek çınar olması yakındır.”

gitsin kızını Osman oğlumuza, versin gitsin.”

Edebâli Karındaşımıza da vakti geldikte selâmlarımızı söyleyin. Ayak direyip şeyhliği iki okka altı etmesin, versin git

Kayı Han Boyu toprak yolu bitirmiş, taş yola girmişti. Etraf kayalıktı.

“Kul kısmı hem dünyayı, hem ahireti ister, kurban olduğum Allah da dilediğine verir diyen sen değil misin?”
Yahşi Hoca da güldü:

kötü çergimden, iki atımdan ve üç keçi ile beş koyunumdan gayri bir şeyim yok.

derbendin ağzındaki düzlüğe, düzlüğün bir köşesindeki taze mezara baktı:

Sonunda da olan olmuştu işte, karnından aldığı onmaz bir yarayla at sırtında sallanmaya durmuştu.

yirmi kadarı da esir olmuştu.

Akça’yı yüz kişiyle dağdan yürütmüş, yüz kişiyle de Gazi Abdurrahman’ı derbendin öteki tarafına göndermişti.