Koku

Patrick Süskind, 1949 yılında Almanya’da, Münih kenti yakınlarındaki Ambach’ta doğdu. Münih Üniversitesi’nde ortaçağ ve modern çağ tarihi öğrenimi gördü. Önceleri televizyon dizilerine senaryolar yazdı. 1979’da yayımlanan ilk romanı Koku ile uluslararası üne erişti. 1980’de yazdığı ilk oyunu Kontrbas , Almanya, İsviçre ve Avusturya’da en çok oyanan oyunlar arasına girdi, ayrıca Edinbirgh Festivali’nde ve Londra’daki National Theatre’da sahnelendi. Koku’nun ardından 1988’de Güvercin ve 1991’de Bay Sommer’in Öyküsü adlı romanları yayımlanan Süskind, günümüz Alman edebiyatının en saygın yazarlarından biri olarak kabul ediliyor. Koku ise yazarın başyapıtı sayılıyor.

1681’deki, alay edip geçtikleri, bir yığın yıldızdan başka bir şey olmadığını söyledikleri o büyük kuyrukluyıldız, o işte Tanrı’nın uyarmak için gönderdiği bir alametti,

Pelissier ‘Türk Geceleri’ ya da ‘Lizbon Meltemi’ ya da ‘Bouquet de la Cour’ ya da şeytan bilir neyle çıkageliyordu. Bu adam, bu sınır tanımaz yaratıcılığıyla, bütün meslek için kesinlikle bir tehlikeydi. Eski lonca hukukunun katılığını özlüyordu insan. Böyle bir eski köye yeni âdet getiriciye, böyle bir koku enflasyoncusuna karşı en sert önlemlerin alındığı günleri özlüyordu.

oysa insanın aklını kullanabilmesi için en başta iç güvenine, huzura ihtiyacı vardı.

Hem de, nice insanın gördüğünden daha kesin biçimde, çünkü ancak bitip kapandıktan sonra, bu nedenle de daha yüksek düzeyde algılıyordu: öz, esans olarak, geride kalmış bir şeyin, şimdiki zamanın bilinen susu busuyla, gürültüsü, gözalıcılığı, kanlı canlı insanlarının o iğrenç yan yanalığıyla gölgelenmeyen ruhu olarak.

Aslında adamın ölümünden hiç mi hiç etkilenmemişti. Ama birbirine yabancı yüzlerce insanın böyle gözler önünde hep birlikte ölmesi tüylerini ürpertiyordu. Özel bir ölüm lüksünü istiyordu,