be
Алена Брава

Каменданцкі час для ластавак

Obavesti me kada knjiga bude dodata
Da biste čitali ovu knjigu otpremite EPUB ili FB2 datoteku na Bookmate. Kako da otpremim knjigu?
Дэбютная кніга Алены Брава, якая прынесла аўтарцы вядомасць. У аснову аповесці “Каменданцкі час для ластавак” ляглі ўражанні ад жыцця на сацыялістычнай Кубе Фідэля Кастра. Чытача знаёмяць не толькі з экзатычнай краінай, але і з анатоміяй таталітарнага грамадства. Аповесць уганаравана літаратурнымі прэміямі “Гліняны Вялес” (Беларусь), «Silver Bullet» («Сярэбраная куля») выдавецтва «Franc-Tireur USA» (ЗША), перакладзена на рускую, польскую мовы. Твор дапоўнены новымі эпізодамі і адрэдагаваны аўтаркай. У аповесці “Імя Ценю — Святло”, апавяданнях пісьменніца абрала шлях у самыя глыбіні жаночай свядомасці і падсвядомасці, дзе творцу чакаюць сімвалы, архаічныя мадэлі-архетыпы. З глыбокім псіхалагізмам даследуецца прырода жанчыны, пытанні яе ўнутранай свабоды і творчасці. Крытыкі адзначалі незвычайную эмацыйную шчырасць гэтай прозы, пранікнёнасць і паэтычнасць стылю, што забяспечвае незабыўнасць уражання ад знаёмства з кнігай.
Ova knjiga je trenutno nedostupna
208 štampanih stranica
Da li već pročitali? Kakvo je vaše mišljenje?
👍👎

Citati

  • maryandbooksje citiralaпре 2 године
    Ластаўкі робяць гнёзды не з галінак, як іншыя птушкі, а, лічы, з бруду — з гліны ды зямлі, змяшаных са слінаю, і лепяць іх зноў жа не на дрэвах, а прымацоўваюць куды заўгодна: да балконаў, карнізаў. Яны здольныя нарадзіць і выхаваць патомства практычна ў любых умовах. Вось толькі ў клетцы жыць не могуць…
  • maryandbooksje citiralaпре 2 године
    Ну, рэклама яна і ёсць рэклама, тут дарэчы будзе прыгадаць адзін анекдот: нейкі жыхар раю папрасіўся ў турыстычнае падарожжа ў пекла. Прыехаў, а навокал — карнавал, спяваюць, танцуюць, а напаўаголеныя абарыгенкі ніколькі не падобныя да нудных векавух, ягоных суседак па Элізіуму. Спадабалася. Вяртаецца, значыць, ён да Бога і просіць: адпусці мяне, маўляў, у пекла на ПМЖ. Не паспеў аформіць дакументы, як чэрці яго пад пахі і — на патэльню. Мужчына той лямантаваць: як так, я ж зусім іншае бачыў! А Гасподзь яму ў адказ: турыстычнае пажарожжа, даражэнькі, гэта адна справа, а эміграцыя — зусім іншая.
  • maryandbooksje citiralaпре 2 године
    Андрыя пакрывае плечы чорнай карункавай мантыльяй, пэўна, таксама бабулінай. Яе вішнёвыя вочы поўныя слёз. “Ты ведаеш, калі паўночныя амерыканцы нападуць на нас, я памру сеньярытай. Я яшчэ ніколі не была з мужчынам.” Ну, я дык памру ўзаранай глебай, але ад гэтага, далібог, не лягчэй.

Na policama za knjige

fb2epub
Prevucite i otpustite datoteke (ne više od 5 odjednom)