bookmate game
be
Уладзімір Караткевіч

Леаніды не вернуцца да Зямлі

Obavesti me kada knjiga bude dodata
Da biste čitali ovu knjigu otpremite EPUB ili FB2 datoteku na Bookmate. Kako da otpremim knjigu?
  • Vitali Yanusheuskije citiraoпре 3 године
    кожнае пакаленне трошкі вышэй за мінулае... На вышыню магільнага капца
  • Vitali Yanusheuskije citiraoпре 3 године
    У неасэнсаваным жаданні ажывіць гэтыя і без таго жывыя ўспаміны, вярнуць страшны, самы лепшы час свайго жыцця, ён імкнуўся да мінулага, настойліва ўваскрашаў яго, аж да ліслівага дакранання мокрага ліста вяргіні
  • alenakaraliovaje citiralaпре 3 године
    Чалавек народжаны для бітвы і мае права памерці толькі ў бітве. I кожны воін павінен думаць, што ён як апошняя надзея гарадоў і вёсак за яго плячыма, што ён як апошняя песня роднай зямлі. I ён павінен змагацца нават
  • alenakaraliovaje citiralaпре 3 године
    тады, калі ніхто больш не хоча змагацца, адзін супраць усіх
  • alenakaraliovaje citiralaпре 3 године
    Найлепшая канстытуцыя псіхікі — тая, што прапаведуе гуманізм. Яму часам зусім не спрыяюць абставіны, якія пазбаўляюць яго магчымасці ўплываць на поступ грамадства. Але што з таго, калі да яго імкнуцца, калі аб’ектыўна менавіта ён рухае чалавецтва наперад.
  • alenakaraliovaje citiralaпре 3 године
    Таму што фарбы не размешваюць на крыві, вось што,— сказала яна.— Дзе пачынаюць забіваць людзей, там бывай мастацтва і бывай чысціня.
  • alenakaraliovaje citiralaпре 3 године
    Ну, вядома, калі чалавек вельмі хоча,— збываецца ўсё: дружба, каханне, рух зняволеных
  • Klim Khaletskije citiraoпре 3 године
    хлеб аднолькава смачны, на якой мове яго ні называй
  • Татьяна Карыткоje citiralaпре 4 године
    I заўсёды на наш вялікі народ палка знойдзецца, часцей за ўсё чужая. Цар, псар — гэта нам усё адно, абы кумпякі магутныя былі, ды барада венікам, ды вусы пажахлівей.
fb2epub
Prevucite i otpustite datoteke (ne više od 5 odjednom)