Ada

«Nasıl biri?»

«Peygamber yaradılışlı. Ancak ne Tanrıya, ne de kendi kurtarıcılığına inanamayacak kadar akıllı. Üstelik, inancı olsa bile, bunu eyleme dönüştüremeyecek kadar duyarlı. Kasları eyleme geçmek, duyguları inanmak istiyor, ama sinir uçları ve zekâsı buna izin vermiyor.»

«Çok mutsuz olmalı.»

«Öyle mutsuz ki sırtlan gibi gülüyor.»

Pala ilkelerine göre suç işleme eğilimi de, insan gövdesindeki salgıların bir bozukluğundan doğar, bu nedenle cezayı değil, iyileştirilmeyi gerektirir

«Düşüncenin alabildiğine dal budak saldığı, umudun hiçbir zaman gölgelenmediği, soylu bir davranışın şu ya da bu paçavra amaç uğruna alçaklık diye cezalandırılmadığı, ışıl ışıl bir sevinç dünyası kafamda canlanıyor

insanın ancak, anlayabildiği, sevebildiği bir dünyada, bir doğal çevrede mutlu olabileceği inancındadır Pala’lılar.

Söz yalnızca Tanrıya ait olmakla kalmıyor, Tanrıyla özdeşleşiyordu.

Tek tek nesneler üzerine bilgimiz arttıkça Tanrı’yı daha yakından tanırız.» Spinoza’nın bu sözlerini kendi felsefemize uyarlarsak söyle diyebiliriz: kişi yaşam deneyinin her alanıyla kişiliğinin bağıntılarını öğrendikçe, bir sabah uyandığında, öz benliğinin - daha doğrusu Öz (büyük ö) Benliğinin (büyük B) bilincine varma olasılığı artar.

Erdemli Kişi özbenliğinin bilincinde olan kişidir; öz varlığımıza varmak ise olduğumuzu sandığımız kişiyi, ve bu yanılgının biçimlendirdiği duygu ye davranışları an be an inceleyip tanımakla mümkündür. Yanılgımızın, yakıştırma kişiliğimizin bir anlık açıklıkla ve bütünüyle kayranışı, o an için ikicilik düzmecesine son verir. Ne olmadığımızı kavradığımız anlar gitgide sıklaşıp süreklilik kazandığında bir de bakarız ki öz varlığımıza ulaşıvermişiz. Zihni yoğunlaştırma, soyutlama, manevî çalışmalar, bunların tümü düşünce düzeyinde sistemli dışlamalardır. Çilecilik ye Hazcılık ise sezgi, duygu ve davranış düzeyinde sistemli dışlamalardır. Oysa, Erdemli Kişi özbenliğini yaşam deneyinin tüm düzeyleriyle olan bağıntısı içinde değerlendiren kişidir; bu nedenle, her konumda, her an, her ne yapıyorsanız, ister övülesi, ister sövülesi, ister zevkli, ister tatsız, ister eylemsel, ister duygusal, hep, ama hep uyanık olun. Tek gerçek Yoga, yapılmaya değer tek manevi çalışma budur.

Öz varlığımızı tanımak bizi Erdemli Kişi kılar, ve Erdemli Kişilik de gerektiğince, erdemli davranmamıza yol açar. Ancak, tek başına erdemli davranmak, Erdemli Kişi olmamızı sağlamaz, öz varlığımızı tanımadan da iyi insanlar olabiliriz. Ama yalnızca iyi olan kişiler Erdemli Kişi değil, Toplumun temel direkleridir.

Çoğu direkler ise kendilerinin Samsonlarıdır. Toplumu bir süre ayakta, tutarlar, ama er geç yıkıcı olurlar. Günümüze dek erdemli davranışların çoğunun Erdemli Kişilerce yapılarak, sürekli doğruluk ve geçerlilik kazandığı bir toplum görülmemiştir. Bu demek değildir ki böyle bir toplum asla oluşmayacaktır, ve biz Pala’lılar gerçekleşmeyecek düşler peşinde koşarak enayilik ediyoruz.

Çatışma ve düş kırıklığı - tarihin ve hemen hemen tüm yaşam öykülerinin ana temasıdır. Buda gerçekçiydi, ve «Size acıları gösteriyorum,» dedi. Ancak acılardan kurtuluş yolunu da gösterdi - öz varlık bilinci ve ikilik ötesi gerçeğin tümüyle özümsenip yaşanması

Karşıtlardan yalnızca olumlu olana süreklilik kazandırmak ereği, doğanın yapışına aykırı olduğundan, olduğumu sandığım soyutlanmış, güdük ikici ben, olanaksızın peşinde koşarak kendini durmadan yinelenen doyumsuzluklara, diğer doyumsuz, kısır ikicilere bitmek bilmez çatışmalara mahkum ediyor.