İhyâu Ulûmi'd-Dîn Tercümesi – Cilt 3

.

Hz. Ömer (r.a.): “Kadınlarınızın sokaklarda gezmemelerini isterseniz, onlara sevimli elbise giydirmeyin.” demiştir. Çünkü onlar, âdî elbise ile görünmek istemezler.

“Kadın tarafından idâre edilen millet felâh bulmaz.” [186] buyurmuştur. Kendisine karşı çıkışan zevcesine, Hz. Ömer (r.a.): “Sen, evin köşesinde bir oyuncak gibisin. İhtiyâcımız olduğu zaman seninle oynarız, ihtiyâcımız olmadı mı, orada durursun.” dedi.

“Onlar kadınlar üzerine kaimdirler.” buyurmuş ve erkeğe “Seyyid = Efendi” adını vermiştir. Nitekim âyet-i celîlede:

“Efendisi ile kapıda karşılaştılar.” (Yusuf sûresi, 12/25) buyurmuştur. Efendi, köle yerine geçerse, Allah’ın yarattığı değiştirilmiş olur.

Kadınlar, insanın nefsi gibidir. Yularını azıcık salıverirsen, süratle senden uzaklaşır; yularını azıcık gevşetirsen, o seni bir metre kendisine doğru çeker. Eğer onu kendine çeker ve kuvvetli tutarsan, ancak o zaman ona mâlik olursun.

İmâm Şafiî: “Üç kimse vardır ki, onlara yumuşak davranırsan, onlar sana ihânet eder; sert davranırsan, iyilik ederler. Onlar da kadın, hizmetkâr ve işçidir.” demiştir.

Arap kadınları kızlarını ere verirken şöyle tavsiye ederlerdi: “Kocanın karşısına çıkmadan önce onu dene. Süngüsünü kınından çıkar. Bir şey söylemezse, kalkanı üzerinde et kes. Buna da ses çıkarmazsa, kılıcıyla bir kemik kır. Buna da aldırma