Гамлет

Гамлет.
Уа, көк пен жер! Тағы нең бар?
Дозақ па әлде? Сап, сап, жүрек, шыдап бақ!
Аяқтарым, тік тұрыңдар бүгілмей!
Есте сақта дедің-ау?.. Есім барда сақтармын
Быт-шыт болған мынау шардың ішінде.
Сорлы Әруақ, есте сақта дедің-ау?
Тақтасынан зердемнің сезінудің
Бар белгісін сүртемін; барлық сөзін кітаптың
Естегімнің тамам бейне, таңбасын, —
Бала кезден байқағанның күллісін,
Өшіремін. Жалғыз сенің жарлығыңа бағынып
Еш қоқыссыз, мидың барша кітабын
Том-том күйі түгел жазып түгесем.

кеңді шаққан әп жылан
Әкең тәжін киіп отыр басына.

Тәуекелің, гүлдей солып, таусылмақ.
Тап осылай бастапқы серт серпінді,
Түк татырмай, амалсыздан өледі,
Соза берсең аяғын. Жә, жарайды!
Офелия! Ақ періште! Менің күллі күнәмды
Қосып оқы дұғаңа.
Офелия.