Ине ұшындағы өмір

Әрбір жақсы нәрсенің өлшеуіші бар, - деп жазыпты ұлы ақын, — өлшеуішінен асса жарамайды.

Өлшеуін білмек - бір үлкен керек іс.

қаңтардың ызғырығы кісіні сау қоймайды, қағып түсіреді».

бықсып жанған қоламта, су отын секілдісіз, түтініңіз көз ашытады, жылуын сезе алмаймын».

Бықсып жанған қоламта, су отын секілдісіз, түтініңіз көзді ашытады»

Тіршілік үшін жанталаса күресіп, жанын жалдап, барын базарлап өмір жағалауына ұмтылып шаршамай-ақ, тағдыр жазуына мойынсұна салар еді, тұнжыраған жанары тастұма секілді сүйкімді қалыңдығы Жансаяны, түн ұйқысын төрт бөліп, бетіне жел тигізбей өсірген сүйікті анасын, «барым да, базарым да, өмір сүріп жүрген заманым да өзіңсің» деп отыратын ақжүрек адал әкесін қайда, қалай зарлатып тастап кетеді!

аңғырт адаммын, бәрін ішіме түйіп жинаймын

Шын сүйетін болсаң -қадіріне жетерсің, ұшып-қонып жүрген көбелекке ұқсасаң - көптің бірі болып быж-тыж болмашы тіршілік өткерерсің.

жүрегінде шүкіршілігі бар адам қартаймайды, әрі бұзылмайды деп.

халаты сусылдап келіп төсек шетіне тізе бүкті.

Адамның, әсіресе қыз баланың көзінде осыншалық сыр, мұң, сөз, бояу болады деп ойламаған