In de loop van de geschiedenis hebben mensen zich laten leiden door twee essentiële idealen: gemeenschapszin en vrijheid. Die twee grootheden gaan moeilijk samen: we stellen prijs op individualiteit en onafhankelijkheid, maar wat onze basisbehoeften betreft zijn we volkomen afhankelijk van de maatschappij om ons heen. In dit intelligent opgezette en prikkelende boek onderzoekt Sebastian Junger deze spanning, die de kern vormt van ons mens-zijn.
Bijna een jaar lang wandelden Junger en drie van zijn vrienden — een oorlogsfotograaf en twee Afghanistan-veteranen — langs de spoorlijnen van de Amerikaanse oostkust. Hun persoonlijke autonomie werd op de proef gesteld, maar ook hun afhankelijkheid van elkaar. De vier mannen verscholen zich voor de spoorwegpolitie, sliepen onder bruggen, kookten hun maaltijden boven een houtvuur, dronken uit beken en rivieren en ontwikkelden een unieke afhankelijkheid van elkaar.
In Vrijheid heeft Junger zijn verslag van deze tocht gelardeerd met beschouwingen over primatologie, de geschiedenis van werkstakingen en indiaanse opstandigen, boksstrategieën, de rol van vrouwen in verzetsbewegingen en de rauwe realiteit van het leven aan de frontier in Pennsylvania. Het indrukwekkende resultaat is een in subtiel en vlijmscherp proza geschreven beschouwing over het door ons allen gekoesterde oerverlangen.
