Atama məktub. Hekayələr

Belə bir fikir var: adam bəzən evlənməkdən ona görə qorxur ki, onun bir vaxtlar valideynlərinə tutduqlarını — uşaqları sonralar özünə qaytaracaq.

Bütün bunların əvəzində mən həmişə səndən gen gəzmişəm, otağıma, kitablarımın, səfeh dostlarımın yanına, gurultulu ideyalarımın ardınca qaçmışam

sən hər şeydə mənim üçün yeganə ölçü vahidi idin

Ancaq kimisə asmağa onun gözünün qabağında hazırlaşırsan və o da bunları görür, qarmaq gözləri önündə oynayır, sonra da əfv xəbəri gəlirsə, o, ömrü boyu əzab çəkməli olur.

Qorxur ki, utancaqlığı özündən çox yaşaya”.).

sənin qarşında özümə inamı tamam itirmişdim, əvəzindəsə sonu görünməyən günahkarlıq hissləri qazanmışdım

Ancaq sənin təsirin ailəmizdən kənardakı adamlara münasibətimdə özünü daha pis şəkildə göstərdi.

Buna görə də sənə öz işimlə – əməlimlə yox, dilənçi yazıqlığı ilə minnətdarlıq eləyə bildim.

Düzdür, verdiklərindən daddım – ancaq alçala-alçala, qorxa-qorxa, çəkinə-çəkinə, özümü günahkar hiss eləyə-eləyə..

Sən də əzab çəkməyə başladın, biz də...