be
Людміла Рублеўская

Дагератып

Obavesti me kada knjiga bude dodata
Da biste čitali ovu knjigu otpremite EPUB ili FB2 datoteku na Bookmate. Kako da otpremim knjigu?
Новы дэкадансны раман Людмілы Рублеўскай пачынаецца ў нашу эпоху: малады біёлаг Гальяш рыхтуецца з'язджаць за мяжу, але, разбіраючы рэчы ў дзедавай кватэры, знаходзіць стары дзённік… Перад чытачом паўстаюць таямнічыя падзеі канца XIX стагоддзя. Уладальнікі фотаатэлье правінцыйнага беларускага гарадка, незалежная прыгажуня Багуслава і яе бацька Варакса Ніхель, — якія спецыялізуюцца на партрэтах post mortem — адлюстраваннях нябожчыкаў, вымушаныя выправіцца ў экспедыцыю, каб сфатаграфаваць неверагодную этнаграфічную калекцыю ў глухім і злавесным маёнтку Жухавічы. Цяперашняга ўладальніка маёнтка, князя Шымона Каганецкага, мясцовыя сяляне лічаць ваўкалакам. Дый Багуслава з бацькам зусім не тыя, за каго сябе выдаюць. Вы не зможаце адарвацца ад гэтага раману. Дэкаданс, готыка, хорар, палкае каханне насуперак усяму і бязлітасная чалавечая подласць… Рамантычная і жудасная гісторыя знаходзіць разгадку толькі ў наш час.
Ova knjiga je trenutno nedostupna
238 štampanih stranica
Da li već pročitali? Kakvo je vaše mišljenje?
👍👎

Utisci

  • Иринаje podelio/la utisakпре 3 године
    👍Vredna čitanja
    🚀Čita se u jednom dahu

Citati

  • Julia Krasovskayaje citiraoпрошле године
    - Ты – такі тыповы беларус, - прамовіла я, праводзячы, як калісьці марыла, пальцам па ягоных густых бровах. – Нам увесь час унушалі, што мы – спакойныя, цярплівыя, талерантныя такія. А як толькі адыходзім ад гэтай нормы, пачынаем бараніць сваю годнасць – адмарозкі. Падонкі. Чаму мы павінны быць бяспечнымі, як кісель? Ешце нас лыжкай? Памятаеш рэпавую песню з прыпевам “Беларусы – шалёны народ”? Калі доўга заганяць у сябе гнеў, ён рана ці позна выбухне шалёным супрацівам. Я не баюся твайго звера. Не бойся і ты. Сёння ён нас выратаваў.
  • Julia Krasovskayaje citiraoпрошле године
    Тут, у мястэчку, для шчасця – надзейны камплект:
    Месца для танцаў, пякарня, шынок і аптэка.
    Ёсць варажбітка, сказаць: ты кароль, не валет,
    Ёсць пастарунак – вартуе спакой чалавека.
    Кафе-шантану няма, ды вось-вось завядуць.
    А балаганаў хапае. Вакол балаганы.
    Маецца рэчка, каб з мосту пляваць у ваду,
    Ёсць і паэт. Дэманструе багемы заганы.
    Млын вадзяны, як належыць, прытулак чарцей.
    Могілкі ёсць, сінагога, царква і званіца.
    Школа, дзе вучаць на мове чужынцаў дзяцей,
    Пустка, дзе можна напіцца, кахацца, забыцца.
    Тут у мястэчку, не любяць складаных размоў.
    Воля? Якая? Кнігарня? Навошта, спадарства?
    Ціха рачулка нясе між крутых берагоў
    Воды свае запляваныя ў соннае царства.
    Можа, калісьці чыгунка сюды забрыдзе,
    Можа, народзіцца геній у хатцы тутэйшай.
    Ходзіць паэт з ліхтаром і шукае людзей,
    І асыпаюцца лісцем маўклівыя вершы.
  • Julia Krasovskayaje citiraoпрошле године
    Усяго толькі дотык – а быццам электрычнасцю працінае ўсё цела і быццам у гэтай адной кропцы цялеснага кантакту на імгненне засяродзіўся вялікі сэнс вялікага сусвету
fb2epub
Prevucite i otpustite datoteke (ne više od 5 odjednom)