Stevo Grabovac

Ne čitam knjige o ratu u BiH, jer sam ga doživila iz prve ruke, tačnije do sad sam pročitala dvije, Sarajevska princeza i Top je bio vreo, odlicne obje, ali dovoljno da shvatim da i kod najboljih ljudi, sa najboljim namjerama, postoji ta slijepa mrlja i podjela na nase i njihove, mi nevini, oni krivi. Ovdje je ta ratna trauma prevazidjena i roman je objektivan. Dalje, svi veliki pisci koji su pisali o ratu seru. Taj tipicno herojski, muski dozivljaj rata, koji je poput odraza u iskrivljenom ogledalu, ovdje je isto prevazidjen. Rat je sranje bez kraja i konca u kom su svi gubitnici. Heroji su u velikom procentu psihopatske licnosti, iz jednog ugla heroj, iz drugog zlocinac. Stvoren je kult divljenja idiotima bez unutrasnjeg moralnog kompasa, velicaju se njihova herojska djela, a svo zlo koje ide uz njih se sklanja da se ne pomraci njihov blistavi sjaj. Sakate slike se prikazuju svijetu u umjetnickim djelima o ratu, uvijek se nesto izostavlja i gura pod tepih.
Ovaj roman je drugaciji.
Zaista dobar roman o ratu onakvom kakav jeste, bez patetike.
Ogromna preporuka.